Saçlarına Dokunalı Şiiri - Kağan İşçen

Saçlarına Dokunalı

kucağımda akşam kuşlarının yuva özlemi
yokluğun
herşeyi bırakarak kitap okumak kadar sancılı
dudağını gizleyerek kirli bir Mayıs yağmurundan

yanında olmak
seninle ve kitabınla karşı karşıya
en güzel tarifi kendi halinde bir yaz yorgunluğunun
sokulgan bir çocuk gibisin koynumda
ama susuşunla
ama buz gibi bir duvarı kucaklayan saçların
yanımda usulca keser atar damarlarımı geleceğe dair
gözümün önünü bile göremem bir nefes alıp
birazdan gideceğindir tek geleceğim

bütün renkler Mayısındı
biz eflatunda karar kıldık
çocuk esneyişli tadı kaldı damağımda
yalnız ve yalnız ikimizinken zaman

oyunlarımız darmadağın
yapraksız bir kauçuk ağacı gibiyiz
güzelim kuşlarımız suskun
kara kışımızın güncelliği düşkünse özgürlüğüne
gündenmdeyiz demektir senin kitabını okuyuşunla

bağlıyım gözünün seyrimesine
eflatun mesafeli yollar çekiyorsa gözlerini
bağlıyım
kendime özgü bakışımla akşamüstlerine
uykuya dalarken son anları yaralarımızın

'gün
ister batsın
ister ağarsın
saçlarına dokunalı
önemi yok bulutların'

kavşaklarım yok
köşe başlarım
dümdüz yolcusuyum seni sevmenin