Sabrina Şiiri - Mehmet Sedat Temelli

elleri buğday tarlaları Po ovasında,
gözleri kıpır kıpır akdeniz,
sesi kıvılcımlar çakar kalbimde,
artık ne kaldı geriye senden başka,

ah sabrina,ne felaketler yaşadı,
salgınlar,ölümler,karantinalar,
her gece dualar etti,dilekler tuttu,
bir isteği yoktu yaşamaktan başka,
sarılmak,öpmek yani evet yaşamak buydu işte,

Akşam güneşi sapsarı düşerken çatılara,
insanların şiir yazdığı olurdu Roma' da,
oysa şiir Sabrinayı yazmıştı hem de mısra mısra ,
saçları rüzgarlara kafiyeli,
gözleri yorgun gemilere ufuk,
şimdi hüzünlü bir şarkıdır o Sardunya bahçelerinde söylenen,
artık ne kaldı geriye senden başka.