Gönül can evidir
Can katan ana, ışık bakan baba, bahçeler her biri çocukların...
Bir doğa esenliği beraberlikte o bütün birlikler...
Bebesiz ana, anasız vatan, ışıksız yurt, bahçesiz doğa düşünmek ne zor...
Sevgi düşünce yuvasıdır, yürekte taşınabilirliği
Uygulayabilmektir insanlığı yaşayabilmeye...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta