Ne ağlamasını bildim ben bu hayatta
Ne de gülmesini…
Ne zaman gülmek istesem hayata, hemen ağlatmasını başardın,
Ne zaman da ağlamak istesem, o zaman da “-sulu göz! ” diye alay ederdin
Ben ne vardım senin için
Ne de yoktum…
Vardım; çünkü canın sıkıldığında sığınacak bir limandım senin için,
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta