12 Mayıs 1998 Harran/şanlıurfa
Sanki o elmayı Adem değilde ben yemişim.
kovulmuşum, yersiz ve yurtsuzken senin küçük dünyana rastladım, dünyanı yurt edindim.
Oysa suçsuzdum arkadan yırtılan bir gömleğim olmadığı için ispatlayamıyorum suçsuzluğumu.
İsa değildim Çarmıh çarmıh gediler beni çarmıha.
Çiviler akıtmadı kanımı belki fakat yüreğim kanadı her gidişinle.
Eyüp değilim sabrı bilmem dayanamam sensizliğe.
Sensiz kaldıkça sanki ebrehe’nin fiilerini taşlamaya gelen ebabiller vurur beni.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta