Uzakta olan unutur beni deme sakın
Seven kalpler daima bir birine yakın
Üzülme sen boş yere artmasın merakın
Sabret yar sen İnşallah olur senin muradın
İsyan etme yar sen sabrın sonu selamettir
Sabır aşkın mucizesi sonu keramettir
Gel gör yar sonunda o ne büyük alamettir
Sabretmeyenin sonu inan yar melanettir
Sabır aşkın ilk başlangıcıdır onun başı
Boşuna üzülüpte akıtma sen göz yaşı
Kimse kaldırmaz yerinden ağır olan taşı
Sabredenin daima pişer aşkın yar aşı
İnan bu acı ayrılık bir gün gelir biter
El içinde rezil olmak yar ondan da beter
Sabreden menzil alır da hedefine gider
Sabretmeyen yar halini çok da fena eder
DOĞANİ' derki sabıra kaldı umudumuz
Aşılmaz bir dağa düştü bizim aşk yolumuz
Elden ne gelir bağlıdır elimiz kolumuz
Sabret İnşallah iyi olur bizim sonumuz
Kayıt Tarihi : 22.2.2008 09:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Doğan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/22/sabret-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!