Sabret Şiiri - Hasan Turgut

Bu günlerin kahırlı, hiç bitmeyecek sanma.
Kör karanlık gecene, güneş doğacak sabret.
Zemheri ayazına, kar fırtınaya kanma.
Kara kışlar baharda , serin akacak sabret.

Doğru ol Hakk’a yönel,bildir arzuhalini.
Nefsi öldür içinde,eyle irtihalini.
Anlat derdi kederi,rabbe hasbihalini.
Dar günlerinde huzur,ferah çıkacak sabret.

Vesvese versin iblis,kanma dur sapasağlam
Rahmet yağar sineye,rahmani-sırılsıklam.
Diyorsun ki biçare, söz geçmiyor vesselam.
Günü gelip vazgeçip,elbet bıkacak sabret.

Biliyorsun zirvede, eksik olmaz ki karın.
Asalet ve Cesaret , olsun yegane varın.
Bugün olmadı belki, umut et bekle yarın.
Mutluluklar neşeler, kapın çalacak sabret.

Dualarını süsle,gözyaşlarının seli.
Esecek yüregine, varlık,bereket yeli.
Kurtuluşun mutlaka,zuhur bulup tecelli
Ruhun derin rü’yete,batıp dalacak sabret.

Sanma gönlüne konmaz,rahmet kuşu perisi.
Şükür-tevekkül ile , bekle gelir gerisi.
Rahmet yollar gönüle bereketin meri’si.
Hayırlar hasenatlar, seni bulacak sabret

Sabır ile yöneldi (Hz)Yusuf sultan mısıra.
Sukunetle erilir, bilinmedik giz sırra.
Bekler de zamanını, olgunlaşmak için çırra.
Suskun olan yüregin, korda yanacak sabret.

Yoktan varı "OL" duran , mülk sahibi yaradan.
Sığın şeksiz şüphesiz, sıyırsın tüm karadan.
Medet umma kullardan , fani yaratılandan.
Düşmanların seyrine, dalıp bakacak sabret.