Sabreden Kadın Şiiri - Fatih Tekiner

O bir güldü, tüm gülleri severdi
Gülden gelen zulme sabreden kadın
Kin tutamazdı hiç, unuttum derdi
Dosttan gelen kine sabreden kadın

Sevmiş, sevdiğinden sevgi beklemiş
Suç sayılmış, yüreğinde saklamış
Yetmemiş, çevresi öfke eklemiş
Yarın için düne sabreden kadın

Çocuk gördüğünde dayanamazdı
Çünkü her birinin masumdu adı
Onlara verilen her değer azdı
Güzel için keme sabreden kadın

Çiçekler solsa da yine atmazdı
Bin kötü gelse bir iyi etmezdi
Onun için umut asla bitmezdi
Umut için gama sabreden kadın

Anlatamazdı hiç derdim var diye
İnsana söylemek yazmaktı suya
Şiirler okurdu bakarak aya
Çileli bugüne sabreden kadın