Sevgilim ,
Ben şimdi bu dağınık dizelerin arasında nasıl anlatsam sende toparlandığımı ..
Tuttuğum cesur ritimlerimin ardındaki uysal ahengimi sende bulduğumu..
Sen içimdeki zapt ettiğim yanım ve bu kuşu özgür bırakışım
Bu lanet çağdan, hız yarışına giren zamandan, estetiksiz gri yerlerden ve mekanlar kadar grileşmiş monoton insanlardan kaçmak için çırpınan ruhumsun..
Karadeniz kıyısında Schubertin ruhu Yalnızca Livaneli için çalmadı
Profesor Şiledeydi
Biz de o esnada Sarıyerde
Profesorun aşkının aksine 2.dunya savaşından kaçmamıştık, struma ve ölüm ayırmamıştı bizi,
Biz birbirimize savaş açmıştık; SOĞUK SAVAŞ.
Sarıyerde hüzünlü bi serenad
Biliyorsun, bazen sanat aşkına
Bazen ilham kapımı çalar senin adına
Tanrım, umarım alınmıyorsundur bana
Seni o birkaç şiirlerimde pervasızca kullanmama.
Bazen bilim adına birşeyler döner dostlar masasında,
Kuşları çok seviyorum, özellikle de güvercinleri,
posta güvercinlerini ..
Kuş olarak dünyaya gelmeyi isterdim,
hayır hayır bir kuş olsaydım büyük ihtimal ile serseri bir çocuğun sapanı ile vurulurdum ve son hatırladığım şey belki de kahkaha atan o çirkin küçük yüz olurdu..
Veya bir ihtimal gökyüzünde uçarken havai fişekten veya bir ateş sesinden duyduğum korku ile minicik kalbim dururdu..
veya bir avcının mermisine tutulurdum ve acı çektikçe o an bütün bunlara sebep olan bu zalim ve güçlü insan ırkı olarak dünyaya gelmiş olmayı isterdim.
Özgürüm çünkü ben istediğim sevgiliyi istedigim kadar seçerim , bir gün Mona'yım bir gün Milena bir gün Anna, bir gün Mariyya bir gün Lavinia bir gün Anabel Lee ama en çok ta Sitâre'yim ben ,
Güz'de ise Şükrü Erbaş'ın dertleştiği o Ömür Hanım oluyorum
Anlayacagınız okuduğum bütün yazarlar şairler benim sevgilim böylesine bir aşk çok daha özgür, çok daha huzurlu
Belki de benim olmayan adamların benzer kadınlarıyım , benzer diyorum çünkü hiçbir zaman Vera olmadım olmak istemedim ben aşkın hep siyah olan hep kaybeden hep kavuşulamayan tarafında durdum ,
Kendimden parçalar buldugum yahut olmak istediğim evrensel şiirlerin kadınıyım bu yüzdendir ki "renkli gözlü" "sarışınlı" "nazlı" şiirler bana göre değil kendime yabancı buldugum bu dizeleri karalarım , Rafet hocam af etsin ama sırf okurken kendimi bulamadığım sarışınlı şiirler yüzünden kitabının birkaç dizesini karaladım baktım olacak gibi değil direkt kitabın değerini anlayacak, sarı güzel Verayı onu gerçek seven sadık Piraye'ye tercih eden bir adama verdim...
Şiir, bilgi aracı degil ki onu olduğu gibi kabul edeyim , bu tatlı yalanlar ile dolu bir ruh gıdası ve ruhumu doyurmuyor ise okumamın hiçbir manası yok ben şiiri ya acıdan ya da mutluluktan ağlamak için okurum kendimi yabancı hissetmek için değil.. Sizde ise kendimi yabancı buldugum acımasızlıkta soğuk mavi kadınlar tasviri ..
Bir Yalova gün doğumunda
Bir adam denizi arkasına alarak haykırdı kadınına
+ " Tüm şiirlerini anıları yok et, geçmişe dair ne varsa, kim varsa her şeyi ..
O şiirlerde aşk,
O şiirlerde acı
Fotoğraflar daha solgun ,
daha bir eskilerin sarılığında ise
O solmuş hatıralarına sarılamıyor
Ve baktığın her gözde bir ümit ile güneşin sıcaklığını arıyor
İçin üşüyor ,içtenliğin donmuş
yürüdüğün sokaklarda
Tanrım , insanlar neden acı çekiyor, ölüyor?
Neden sürekli yeni insanlar doğarken başka insanlar ölür?
Yetmez miydi sana sınırlı sayıda insan ve onlar üzerinde kuracağın hakimiyet ,
yetmez miydi ?
Bu kadar çokluğa ve hıza , bu kadar ölüme ve doğuma ne gerek vardı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!