Sabo Kosimova Şiirleri - Şair Sabo Kosimova

+ Kendinden bahsetsene biraz, kimsin?

- Bu çok uzun anlatılacak bir şey,
hayatım birkaç ciltlik roman misali..

+ İşte bu yüzden de Tanrı şiiri yarattı,

Yıl 1984 değildi
Ne de yerimiz Sovyetler Birliği
Siyah atınla gelip
Kuşadası kampından kaçırmıştın beni

Lada Samara

Üşüyorum her yerde dev ayak izleri

Üşüyorum
işte kapalı ve sıcak bir yuva
Koşuyorum kapmadan diğerleri

Ben ne Lilith'im ne de Havva
İki kadının asırlar sonra tek bedende buluşmasından doğan bir S. Kosimova

İki kadının savaşı nereye kadar sürecekti böyle? İşte tam karşında

Lilith'in eşitlikçi isyankâr ruhu, dışlanılan nahoş şeyleri sevişi

Virgül koymak gibi bir seçeneğimiz vardı,
İkimiz de noktayı seçtik.
Ben orada kaldım
sen başka bir metne geçtin..

Güneş gitti, ay misafirlige geldi,
Biz ise yollardaki ev sahibi
Gökyüzünün karanlığında yıldızlar da belirdi,
hah işte orada görüyor musun?
Mizar ve eşi Alkor ve Dübbüasgâr?
Bu sırada hâlâ bizi sımsıkı saran rüzigâr,

Müsaadeniz ile size penceremdeki mutluluğumu takdim edeyim:

Penceremde bir şiir var
Öten müzisyenleri çağırıp
Beni her sabah mutlu eden..

Doğanın bütün seslerinden,
Kuşların heyecanlı cıvıltılarından
Denizin çocuksu şımarık çırpınışı,
Rûzigârın fısıltısı,
Ve göğün isyanından
Hepsinden mahrum kalmayı göze alabilirim ben

'Beni daha önce tanımadığına eminsin değil mi? '' sormuştun bir yaz günü sen
''Hayır yalnızca hissiyat'' demiştim ben..
Lakin;
Kim bilebilir Poseidon belki de
reankarnasyon'du bize vuran
Eski başka bir hayattan,

Shakespear'in 87.ci sonesinden bi dizesi beni uyandırdı
Evet vermiştim kendimi, bilmeden asıl değerimi
Oysa hak etmemişti beni, ben de kendimi.
Bir zamanlar kahramanımdı,
Şimdi ise bir başka kadının figüranı
Mutlu mu? Belki evet,