Şablon Çiçeği Şiiri - Ozge Ozgen 3

Keskin bir ağrı sonrası
Dört numaralı bir isim buluyorum
sanırım kendime
Tuttuğum bütün ipleri kesiyorsunuz

Bana tarihi hatırlatan imla hatalarımda
Klevyeleri kıran parmak izlerim
Suya yansıyan
gölgemi
kapatıyor

Bunca zaman gövdesiz yürüttüler beni
İstanbul küçüldü
Ben büyüdüm

Bir şablon çiçeği olsaydım mesela
Gül değil, fesleğen dikmek
isterdim yol kenarlarına

Yüzüme vura vura dönen dünya
Demir tellere takılıp duruyor
Aşırı kanıyor bu dert,
aşırı sızıyor içeriye

Bu yara, sahipsizligimden geliyor
Kahküllerimde anne baskısı

Ben bir şair değilim abiler
Ben yara,
Siz de kabuk değilsiniz elbette

Yüzümdeki dul gömleği
anneme benziyor

Öldüğumde beni şiirlerimle yıkayıp gömün
Fesleğenlerim üşümesin...