Sabırlara Şiiri - Celal Akpınar

Kumaların zirvelerinden geçip gölcükte serpiştin.
Ayranın suyundan içip kekik reyhanlar biçtin.
Ol mevcudiyeti görüp sarılmaya, aşka dermedin.
Yoksulu yetimi gözetip ellerinden tutup vermedin.
Gökkuyudan bakraçları doldurup efekler serdin.
Alıçlıdan geçip gölgeler tutup ekinler serptin.
Kardeşliğe acı gerdin, vefayı yenip iftiraya girdin.
Dünyayı dar ettin, kibiri kabre kadar takip ettin.
Kavaklıda yatıp, geceleri kurt sesleri dinledin.
Lalelide dinlenip adaçayı sümbül demetledin.
Esnafsızlığın terazisini kurdun, virane eyledin.
Sılayı rahimi zor ettin, atacanları terkeyledin.
Çanakpınara varıp türküler söyleyip nêydin.
Zahmana ay doğan, çayırlarında coşan seldin.
Gerçeklerden kaçıp, ilme sarılıp hizmet etmedin.
Hakiki temizliğe varmadın, sabırlarla yanmadın.
Calbalıda yulaflar desteler, eyvan eyvan derdin.
Çırçırda ayaklarını gerip, dört bir köşedeydin.
Nefsi yar ettin, ilmi bırakıp yazıklar eyledin.
Barakı viraneledin, hicreti hakikatı öteledin.
Devedüzüne varıp meltemlerle meşki pektin.
Akpınara geçip dere tepe kekliklerle sektin.
Dedikodu ekleyip, dostluklara acılar verdin.
Çalışmadın atıl kaldın, sırları ayan söyledin.
31.03.2011 Perşembe