Vicdan Terazisi Şiiri - Uğur Musab Şahin

İnsanın yaptığı, bir gün gelir unutulur.
Ancak hırs veya ruh hali, akılda durur.
Kin büyüdükçe küçülür, öfke ise büyür
Vicdan terazisi ölçerken, sabırla ölçülür.
Doğru iş yapmayan, işini doğru yapmaz
Doğru yapan, yanlış yapandan daha az
Yalan korkudan, doğru cesaretten doğar.
Yalan güçlü de olsa, doğru yalanı boğar.
2010

Nezaket nedir bilmez, laf altında kalmazdı.
Öyle mağrurdu ki, burnu düşse eğilip almazdı.
Sevgiye aç ve muhtaç, insanlardan soğudum.
Açlık tartısında, paranı ölçenler den yoruldum.
2009

“Düşmana borç ver, dostuna verme” derim.
Hasmına şahit, kankana kefil olma Kerim.
Verip kötü olacağına, vermeden kötü ol.
Alırken eğilir baş, vermek için uzanmaz kol.
Varlık ne dün, ne yarındır “şimdi” ki zaman.
Zaman bir şeyi olmayandan, her şeyini çalan
İspatın “çokluğunda saklı, “yokluğun kanıtı.
Leyla’ya mı Mevla’ya mı, Mecnun da yanıtı
2010

Şaşkın horoz, sanma sensin güneşi doğduran
Ortalığı velveleye verip, onca yalan uyduran.
Kaybını “taşta” değil, kaybolan “başta” ara,
Aradığını bulamayan, gün gelir düşer dara.
Sabrı öğrenmekte sabır işidir, kırılsa da dişi.
Dün erkendi, yarınsa geç olur bugünkü gidişi
2002

Allah’tan ümidi kesme, dualarını, duyar elbet..
Mülk sahibi o, can da beden de bizde emanet.
Akılsız dostun şerri, akıllı düşmandan gelmez.
Akılsız olana dost, akıllıya düşman denmez.
Boş zaman yoktur, boşa geçen zaman vardır.
Tembelin çalışma günü, bugün değil yarındır.
Yaptığın iş değil, yarına bıraktığın iştir yoran
Tembellik cefadır, iş bilmezdir yarına koyan.
2005