Sabır Taşları Çatladığında

Zannetme korkudan susar dillerim
Yüreğim küllenir yazmaz ellerim
Zannetme zulmüne boyun eğerim
Zannettiğin kadar kolay değilim

Ne gökyüzü susar ne toprak susar
Ne deniz durulur ne nehir kurur
Gök gürler yağmurlar selleri kusar
Mazlumun ahıdır elbet duyulur

Ezip geçeceğin bir halk sanırsın
Sustukça korktukça biter sanırsın
Oysa ki sinede saklıdır yangın
O ateşte bir gün sen de yanarsın

Yıkılacak zulmün beton duvarı
Patlayacak bir gün sabrın volkanı
Sessizce bekleyen sabır taşları
Çatladığında göreceksin bir gün