Sabır Taşı Şiiri - Duran Kayık

Ben bir sabır taşıyım,
Hani hiç kırılmayan, aşınmayan,
Rüzgara, güneşe, yağmura ayak direten.
Dururum sapasağlam, dim dik ayakta,
Beni balyoz ile kırmaya çalışsalar da.
Bakarım onlara ümitle, sevgiyle, sabırla,
Her ne kadar onlar bana kızsalar da.
Bazen üzülürüm, ümidimi kaybederim, ama,
Ben bir sabır taşıyım.
Toparlarım tekrar, beklemeye başlarım yine.
Beni ısıtıp çatlatacak güneşe gülerim,
Savurup sürükleyecek rüzgarla dalga geçerim,
Beni kum yapmaya çalışan dalgaya seslenirim,
Boşuna uğraşma, yapamazsın derim, çünkü,
Ben bir sabır taşıyım.
Hani, derler ya,
Bekleyen derviş muradına ermiş,
Bekledim yıllarca muradıma ermek için,
Ama çok bekledim, kaçtı pek çok tren.
Ben de derviş değildim, anladım zaten.
Anladım ki beklemek çare değildi dertlere,
Hamle yapacaktın bir an önce kedere.
Güneşin, yağmurun yapamadığını yaptım kendime,
Çatladım tam ortadan ikiye.
Artık ben çatlak bir sabır taşıyım.
Yılmadım ama mücadelemden, çünkü,
Artık ben iki sabır taşıyım.