Sabır taşı Şiiri - Tuğba Gündüz

SABIR TAŞI

Ben sabır taşı değilim
Her günüm keder, zulüm
Benim kalemimi
Ömrümü adadığım kırdı.
Bana seçilen hayat keder oldu
Her gün haykırdım
Neden diye
Zulmün bitmiyor.
Feryatlarım yankılanıyor
Çıkarken de beni yakıyor
Benim kaderim
Bu kadar acımasız olmamalıydı.
Sen benim kalemimi kırdın
Dağlarda sular durulsun
Ben artık dayanamıyorum
Sabır taşı değilim.
Benim de bir kalbim var
Taş olsa çatlardı
Ben hepsini çektim
Artık yeter bitti
Bitti…