Sabır Taşı Şiiri - Mehmet Sıddık Kaya

Sabret dediler, gelip geçer dediler, beni dinlemediler.
Sabrederek geçecek türden değildi.
Acılarla boyanmış bir ayrılıktı benim yazgım,
Mutluluklarım çalınmıştı avuçlarımdan,
Dünyanın bütün acılarını öğelerine ayırsan ne fayda
Bütün sancıların yüklemi ben olduktan sonra…
Oysa ben ağustos sıcakları ile yüzleştirmiştim acıları,
Vadesi geçmiş sevinçlerim ile tütsülemiştim anıları,
Meğer tütsülenmiş anılar öğelerine ayrılmazmış.
Ayrılık vakti geldiğinde çatlamaz dedikleri sabır taşı da çatlarmış.