Sabır Gerektir Şiiri - Serdar Atabay

Merak eyler isen cihanı her an.
Anlatmaya lisan tabir gerektir.
Ruh, beden karışır değişir her can.
İmtihan diyorlar sabır gerektir.

Nefes dedikleri el kafesinde.
Bir varlık bir yokluk her kefesinde.
Ahrete varırken son nefesinde.
Şehadet ehline kabir gerektir.

İlimden cayarsan ahvalin ağır.
Hak kelamı duyda kötüye sağır.
Yolundan sapanı doğruya çağır.
Nasihat yetmezse cebir gerektir.

Nefsinden öteye kahrolup yanma.
Şeytanın hilesi binlerce kanma.
Dünyanın düzeni değişir sanma.
Toprağa koymaya kubur gerektir.

Dört kitabı oku düşme tasaya.
Cebrail vahyetti Tevrat Musa’ya.
Muhammed’e Kuran, İncil İsa’ya.
Davut’un şanına Zebur gerektir.

Mazlumun ahını alırsan eğer.
Ahının feryadı gecikmez değer.
Vicdana gelirsen merhamet doğar.
Hatanı görmekte kibir gerektir.

Dervişin muradı mürşidi kâmil.
Âşıklar gül arar maşuk tatlı dil.
Meczubu eğler mi harda yanmış kül.
Nefere kumandan, tabur gerektir.

Serdar’ım avunma gençlik malıyla.
Uğraşma Mevla’nın yetim kuluyla.
Yollara düşerken ahret salıyla.
Terazi hafifse kebir gerektir