Sabır Şiiri - Yusuf Alper Ütük

Kızgın bir alevin başında toplanmış herkes,
Kimisi su sanıp telaşla benzin döküyor yangına.
Oysa düğümü asıl kördüğüm yapan, bu şuursuz çırpınış,
Bakmak ile görmek arasındaki o ince dengededir bütün sır.
Seyretmek acizlik değil, gerçeği görmenin ta kendisidir bu vakitte,
Çünkü bulanık suda yönünü sadece nefesini tutan bulur.
Bırak öfke kendi hırsıyla yorulsun, köpük sönsün,
Sen aklını ve sabrını koru; gerisi zaten durulur.