Sabiha Serin Şiirleri - Şair Sabiha Serin

KARLAR YAĞSA ÜSTÜMÜZE


Bülbül gibi şakıyıp, şen kahkaha atarsın
İplik iplik nakışla, yüreğimi sararsın
Büyüleyen bakışla, gözlerimi yakarsın

GÜLMEDİ GÖZLERİM GÜLMEDİ YÜZÜM


Bilmem bu kaçıncı sensiz sonbahar
Hazanı tanıdım görmedim bahar
Yokluğunda yağdı saçlarıma kar

GÜCENDİM SANA

Yine bir suskun gecenin gizeminde,
İstemiştim seni taşımak mısralarıma,
Ama öyle gücendim ki ben sana
Yazamadı kalemim lal oldu dilim

KAVUŞTUM YAVRUMA

Nasılda yavrum özlemişim seni meğer
Bitmedi hiç ne yollar, ne de kilometreler
Durmadan saate bakmaktan yorulan gözler
Sana kavuşacağı anın hayalini bekler

KALSIN ARTIK MAZİDE

Kalsın artık mazide o ölümsüz aşkımız,
Hani nerede bizim umudumuz, coşkumuz?
Bilmem ki neden böyle harap gönül köşkümüz,
Kapanır mı zamanla yürekteki bu yara?

KALBİMDESİN SİLEMEM


Yüreğimde sonsuz aşkım kalbimdesin silemem
Özlüyorum her günümde neredesin bilemem
Hecelerde şiirimde adın gizli kalacak

NEREDESİN


Sen gönlümün tutkusu her an ruhumdasın
Her gece düşlerimi süsleyen rüyamdasın
Olmasam da sensiz varlığınla yanımdasın

NE Kİ ACEP SEVDİĞİM?


Gözlerin gözlerimde, ellerimden tutmuşsan;
Şu küllenen kalbime, bin heyecan katmışsan…
İşte o an; ruhumu, semalara atmışsan;

ECEL AYIRDI BİZİ

Bir zaman varlığınla evimizde bahardın
Ağladığım zamanlar şefkatinle sarardın
Otururdum dizine saçlarımı okşardın
Ahmet ağbim nerdesin ecel ayırdı bizi

HAYALİNİ ÖZLEDİM

Dün yine yokluğunda, hayalini özledim,
Olmayınca varlığın, dünya bana sanki dar,
Bir tek resmine bakıp, yollarını gözledim,
Sevmedi deli gönül, seni sevdiği kadar.