Her günbatımıda kopardı fırtına
Gümbür gümbür vururdu dağlara!
Karlı yamaçları çığ tutar olurdu
Koşar gelir yine düşerdi Şabana
Her günün batımında bir fırtına
Gümbür gümbür vururdu kapıları!
Bir korku olur o düşerdi yüreklere..
Ve uğultusu durmaz uzardı sabaha.
Kar yağar geceden sabaha kadar
Hem lapa lapa insan boyu kadar
Şabanköyü beyaz kefene bürünür
Kışı bitmez,kışı gitmez yaza kadar!
Sen benim güzel küçük köpeğim
Siyah,beyazlı yavru kucukucum
Rüyamda seninlele koşuşuyorduk
Kırlarda çiçekler ve güller arasında
Dinmek bilmeyen o zalim fırtına
Gümüşüm,ikimizide aldı ortasına
Ben tandır başında saman döşekte
Sen zincire bağlı kapının eşiğinde
Her kış akşamında kopan o fırtına
Nereye gitsek ve o hep peşimizde
Kızbağanda,İkizlerde,Turnagölde..
Bazen yanımızda bazen kapımızda!
Uyandım sabah ile koştum kapıya
Ekmek vercektim ben kuçukuçuma
İşte o andı öldüğüm tükendiğim an!
Kurtlar parçalamıştı o kucukucumu…!
17.04.1977
Afyon
Kayıt Tarihi : 5.7.2009 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüsamettin Sungur
TÜM YORUMLAR (27)