Sabahtan Şiiri - Aşık Sümmani

Sabah seherinde dursam niyâza.
Bülbüller kumrular başlar avaza,
Bir yiğit sıdk ile dursa namaza,
Cennet libâsları giyer sabahtan.

Cennetin bâğında al güller biter,
Güllerin dalında bülbüller öter,
Şol gâni Mevlâmız âleme yeter,
Herkese bir kısmet verir sabahtan.

Küçükken okudum elifi bayı,
Ala bilmiş idim gani mevlayı.
Geceye halk etti yıldızı ayı,
Onlar aşar güneş doğar sabahtan.

Sümmânî’yem cânım tenden üzülür,
Ak alnıma kara yazı yazılır,
Kefenim biçilir kabrim kazılır,
Dostlar ağlar düşmân güler sabahtan.