Sabahsız Duygular Şiiri - Hasan Ulusoy

Durgun bir duygudur hasret sabahında büyüyen
Kalabalıkların sessizce fısıldadığı
Ölümcül bir azabın başladığı yerdedir kara muştular
Arkaya bakma yok, benzin dökmek olur mu yangına.
Kağıtlarda yazılı mısralar yok oldu sanki
Kaybolup gitti acılarında hicranın.

Uzaktan geliyorum bilmediğim dehlizleri aşarak
Yakup özlemiyle sarıldığım hayaline yavrunun
Ağıtlarda küflenmiş duygular benden uzakta
Hüznün şımardığı kalbimin azabını dinliyorum
Merhametin coştuğu dar vakit gecelerde.

Koştuğum yolların yarısında durdum bekledim
Gam ehlinden yol boyu yaralı yürekleri
Gelen yok ayazında sabahın
Solmuş bir gül başında kan ağlarken sefilce
Uykumu aldı dertler huzurumla götürdü
Gözlerim güneşi arar solgun bakışlarıyla
Fecr-i kâzip çakıldı ufkumdan çekip gitmez
Ömrümü saran gece tükenmez bitmez

Kayaların oyuğunda kırk büklüm yatan varlık
Kaç gün sürer bu hayat bu telaşa değer mi?
Kırılmış kalbinde seslenen sersem baykuş
Vicdanını bürümüz koca alemde darlık
Çelikleşen boyunlar hiç başını eğer mi?
Aldığım muştuları ben sana versem baykuş

Hasan Ulusoy