Sabahları Sesinle Uyanmak

En güzel tarafıydı bu aşkın, sabahları sesinle uyanmak.
En güzel şarkı sözüydü uykulu gözleri ovuştururken; günaydın demek.
Güneşin sadece yüzüme doğmak için inat ettiği bir Nisan sabahında,
Önce hicaz bir film müziği uyan uyan der gibi
Adına yazılmış bir konçerto sanki
Sonra geceden kalma tütün yorgunu ciğerlerden gelen ses,
Dalardım ta derinliklerinde adını bilmediğim bir okyanusun.

Daha önce demiş miydim en güzel tarafıydı bu aşkın, sabahları sesinle uyanmak
Oysa ne uyku var şimd,ne uyanmak, ne aşk var ne de en güzel tarafı bir şeyin.
Yoksun,sesin yok
Gayrı en de yokum
Diye haykırsam.
Ya adını bilmediğim bir okyanusun derinliklerindeyimdir,
Ya da hicaz bir ezgi arıyorumdur cennet kuşlarının sesinde
Sabahları uyanmak için.
İşteş günahlar boyalı olanlarından geriye,
Verilen sözler.
Amaaan boş ver...

En güzel tarafıydı bu aşkın, sabahları sesinle uyanmak.
Bir de “söyle” diye bir şarkının ağlatan sözleri.