sabahın ufuktan çizgisel akışı vardır
o süre bir dolu düşün yapışır beynime
bulutlar gökyüzünde çocuklar gibi oynaşır
uyanıp tertemiz havayı çekerim ciğerlerime
karşıdaki ağaç hiç kıpırdamaz putlar gibi
bir kuş mekan edinmiş dallarını sırça saray
ve içim yangın yerlerine döner birazdan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta