göğsümde çiçek açıyor sabah,
gül kurusu bir sessizlikle uyanıyor içim.
rüzgârın nazı, ışığın utangaçlığı,
sükûnetin diline alıştı yüreğim.
her şey kendi vaktinde olur,
ben de...
bir incirin olgunlaşması gibi,
yavaş, usulca,
kimseye sormadan,
sadece içime doğru büyürüm bazen.
ve işte o an,
yeniden sevebilirim bu dünyayı.
hem de her yerinden...
Kayıt Tarihi : 9.9.2025 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
“bir yer var kendime vardığım”
Sevgimle,kadın…
İç huzurun eksilmesin hiç e’mi..
Öpüyorum kalbinden,çokça..:))
dünyanın içindeki varlığımız, yolunu amacına çıkarsın bilge ruh,
sen seviliyorsun.
kalbimden kalbine, daimlik ile....
Sevdanın yaşadığı ve yaşatıldığı
Sevgiyle bütün meyvelerin olgunlaştığı
Yer olmalı,
"İncir gibi"
Cennetten bir köşede
Zamanın bile tat verdiği
Tatlandığı... yavaşça,
Çok hoştu doğrusu
Tebrikler Huri Hanım...
teşekkür ederim, Mustafa Bey, sağlıcakla kalın
TÜM YORUMLAR (4)