Sabahın sesi Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Şafak sökmek üzereydi ve Ufuk yeniden kızarmaya başlamıştı.
Dinledim.
Kulak verdim dışarıdan gelen bir sese
Baktım.
Bülbül öter, gül ağlar yeşil yeşil içinde iken.
Boynu, büküktü gülün.
Can veriyordu, bülbüldeki sese.

xx
.

Dağlar kızıla çalıyordu
Gök mavisini sergiliyordu, ressam gibi
Deniz gibi.
Engin, okyanuslar gibi!
Konuşuyordu hafiften bir rüzgar
Dallar ile!
Yapraklar ile dans ediyordu şafağın kör vaktinde.
Ve!
Mutluluk yayiliyordu bülbül şarkısını söylerken
Bahar, neşe saçtığı bir günde.

xx

Sabahın sesiydi duyduklarım
Bahar sabahında.
Seherde.
Dallar Dallar içinde yeşilin her tonu oluştuğunda
Ufuk kizardığında
Güneşin çıkışında yükselmeye başladıginda
Ve!
Mahmur gözler ovustuğunda.
Yataklar düzelmeye başladığında.

xx

4 Haziran 2022
Ahmet Yüksel Sanlıer