Sabahın Köründen Önce Şiiri - Güler Türkmen

Sabahın köründen önce kalkmalı,
Sessizliğin yorgan olup nefesleri sardığı anda
Süzmeli olan olmayan ne varsa, defalarca, yine…
Sonra çıkmalı uçsuz bucaksız gökyüzüne doğru
Yıldızları saymalı, hilale derdi sorulmalı
Gülüşünün ardında ne sakladığı
Kanatları hafif açmalı, acele etmeden
Usul usul dolanmalı
izlemeli yeryüzünü
Uyuyan nefesleri, ağlayan suları
hıçkıran mezarları
Sevgiliye uğramalı muhakkak
Düşlerine bakmalı bir süre
Bizi davet edecek mi yüzünde tebessümle diye
Alabildiğine sessizlik
hareketsizlik
ve ruh sadece
Sabahın köründen önce
Huzurdan boğulan bir duyguya esir
Uzaklaşmalı yorgun nefeslerin
hayal mutluluğunun düşünden
Aya bir dost ziyareti
Sabahın köründen önce
O parıltısının altında ağlasın
Ruh onun ışığı altında
Secdeye bıraksın kalbini
Terk etmiş halde bedeni,
Sonra usul usul tekrar dönsün yatağına
Sabahın köründen önce…