Sabahın kızıllığı Şiiri - Dağlar Özügüç

Sabahın kızıllığı akşamı kış eder
Kötü günlerin gelişi önceden bellidir
Koruyabilirsen içindeki yaşama sevincini
Yüreğin seni önceden haberdar eder
Katlanılan acılar belki konuşulabilir
Ama derin acılar sağır dilsiz lal gibidir
Yaralı yürek zindanında merhameti hapseder
Hayatın acımasız yükünü senin üzerinde bırakır
Kimi dertler ise mevsimlerin dibidir
Her iklimde mutlak muktedirken
Sabırla uzun süre sende kalır
Amansız özlemlerle seni meşgul eder
Sonra da karakterini satın alır
Giderken de yerini bir sonrakine bırakır
Kader hevese muhtaçtır tiryakiyi meşgul eder
Dertlerini ulu orta yalnız bırakanlar
Aleme karşı daima zayıf kalırlar
Merhameti bir güzel sevgi mahkum eder
Bu dipsiz dünyayı sen ne sanırsın?
O belki dertlerden uzak bir nefeslik mola
Vefasızlık kucağında ise tam bir bela
Üzülme kader talihe her zaman hükmeder
Benide muradını alamayanlardan sayabilirsin