Sabahın hüznü Şiiri - Narin Sevgi

Ayaz soluk kesse de;
sabahın hüznünü iyi bilirim,
istasyona giren ilk trenler gibi
hüzün taşır sabahlar.
ıssız sokaklarıyla söyleşir
yalnızlığımı paylaşırım
üşürüm,bi-garip ürperti sarar bedenimi
sorularım,neden niçinli değil,
sana dair hiç değil
korkarım incitirim diye
saklarım seni korkularımdan
aç çıplak hissederim özleminle sabahları sıcak bir kahve kokusunun anılarının misafiri olurum çokça
titrek,sönük sokak lambalarının tanıklığında
acemi adımlarımla yoldaş
aynı menzile doğru
sabahın hüznünü hissederek
yürürüm,ertesi sabaha kadar
hüznü bilirim,bilirim de
nedenine boynum bükük!