Sabahın Güneşiydi... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Hüseyin Yanmaz
876

ŞİİR


8

TAKİPÇİ

Sabahın Güneşiydi...

Her akşam güneş batarken
Adını anıp ağlıyorum
Hep yeni bir umut doğarcasına

Bırakıp gittin beni
O kadar yalnızdımki
Güneşin batmasıyla başlayan zaman
Sabah olmayınca sensiz
Ölümü hissetim dün gece
O sokakta tek başına kalınca

Hani vardıya
Seninle buluşup gezdiğimiz o sokak
Şimdi yabancı sanki bana
Gök yüzüne bakıp yıldızları sayarken
Hayalini görüyorum sanki
Beni büyüler batan o güneş
Geleceksin diye yolunu beklerken
Umutsuz hayallere kapıldım
Delicesine adını anarken

Ben perişan ve bitkin bir halde
Hayalini kurarken
Hadi gel sarıl bana
Sabahın güneşi doğmadan
Gökte yağmur yağarken ben oturmuş
O sokakta sessizce ağlıyorum

Şimdi sensiz ve halim perişan
Sabahın güneşiydi doğan o güneş
Sessizce vurdu sensiz yüzüme
Rüzgarsın bulutsuz ağlıyorum şimdi...
Hüseyin YANMAZ
22/01/2011

Hüseyin Yanmaz
Kayıt Tarihi : 22.1.2011 18:58:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hüseyin Yanmaz