Her akşam güneş batarken
Adını anıp ağlıyorum
Hep yeni bir umut doğarcasına
Bırakıp gittin beni
O kadar yalnızdımki
Güneşin batmasıyla başlayan zaman
Sabah olmayınca sensiz
Ölümü hissetim dün gece
O sokakta tek başına kalınca
Hani vardıya
Seninle buluşup gezdiğimiz o sokak
Şimdi yabancı sanki bana
Gök yüzüne bakıp yıldızları sayarken
Hayalini görüyorum sanki
Beni büyüler batan o güneş
Geleceksin diye yolunu beklerken
Umutsuz hayallere kapıldım
Delicesine adını anarken
Ben perişan ve bitkin bir halde
Hayalini kurarken
Hadi gel sarıl bana
Sabahın güneşi doğmadan
Gökte yağmur yağarken ben oturmuş
O sokakta sessizce ağlıyorum
Şimdi sensiz ve halim perişan
Sabahın güneşiydi doğan o güneş
Sessizce vurdu sensiz yüzüme
Rüzgarsın bulutsuz ağlıyorum şimdi...
Hüseyin YANMAZ
22/01/2011
Kayıt Tarihi : 22.1.2011 18:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Yanmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/22/sabahin-gunesiydi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!