Kral korkudan titriyordu sarayında
‘’Hiçbir yabancı ot kalmayacak’’ dedi
Kan çiçekleri arasında,
‘’Arayıp bulun ve temizleyin! ’’
Muhbirler, ormanı gösterdi
‘’İşte orada teröristler! ’’ dedi
Gladyo çekti ormanı işkenceye,
Bütün yolları denedi, ‘’Haydi konuş! ’’
Sustu orman, tek kelime söylemedi
Gladyo öfkelendi, ‘’akıl yok bunlarda’’ dedi
Bütün akıllılar sindi, bu sinmedi
Akıl boyun eğendeydi krala göre
Çağırdı adamlarını
Bir kısmı, aldı baltayı eline
Bir kısmı, koştu benzin tenekesiyle
Kestiler en güzelleri
Öfkeleri yine dinmedi
Döktüler benzini, çaktılar kibriti
Orman cayır cayır yandı
ama,
Eğilmedi iskeleti
Gladyo irkildi
Hepsi bir kenara çekildi
Derin derin düşündüler
Hepsi kendi aralarından birini
Gözüne kestirdi,
Kendini temize çıkarmak için
Onu ele verecekti…
Orman sırrını vermezse, gladyo verecek
Başka çare yok,
Ya öyle, ya böyle, düğüm çözülecek
Haklı, her zaman güçlüdür haksızın yanında
Korku dağlara çarpıp geriye dönecek,
Kendi kaynağını inletecek…
Haksızlar çözülecek, birbirine girecek
Artık aynı şeyi yazmaktan
Tarih de tiksinecek…
Dünya yine aynı yönde dönecek
Ama,
Beyaz bir sayfa açarak
O dimdik ayakta duran iskeletlerin parçalarından
Yepyeni kalemler çıkacak
Yeni bir tarih yazılmaya başlanacak
Her şey şeffaf olacak,
O aydınlıkta insanlar, gülüp oynayacak…
Kayıt Tarihi : 26.1.2017 23:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

kaleminize sağlık sayın Mehmet Halil...
TÜM YORUMLAR (2)