Sabahı Olmayan Gece Şiiri - Erva Bilican

Son kez baktım gözlerine o giderken,
Bir deniz kenarında kaybolmuş sanki.
Son bir kez gülümsedi veda ederken,
Gülüşü güneşten bir parçaydı sanki.

Baktım aslında olmayan gözlerine,
Ne deniz kenarında ne de kayıptı.
Ne sonu? Hiç gülmedi veda ederken,
Gitti... Yapmış olduğu büyük ayıptı.

Gitti işte, terketti beni bu gece,
İnsan olsaydı eğer ağlardım, geçerdi.
Bu gece sabahı olmayan bir gece,
O gece mutluluğumu alıp gitti.

Bu gece sabahı olmayan bir gece,
O gece mutluluğumu alıp gitti,
Gitme kal desem kalır mıydı ki sence,
Mutluluk beni son kez terk edip gitti.

Böyle bir gecenin sabahı olur mu?
Tüm duyguları alınmış bir gün gibi.
Geri dön desem bir çaresi olur mu?
Bir insanı cennetten çağırmak gibi...