Seni bir daha aklımın yakınlarında dolaşırken görürsem
Kırarım bacaklarını
diye şeytanın
getirdim gözlerini gözlerimin önüne..
Oysa biliyorduk ikimizde,
Dokunsan ağlayacak gibiydim
Ağlasam dokunacak gibi değildin hiç..
Yatacak yerin yok inanki senin, içim de olmasa..
Sana bir kez daha inanırsam ne olsun
diye oyalarken mantığımı
Aşk' ın külahını koyduğu yere doğru ilerlettim ezberlediğim kendimi kandırmalarımı..
Anladım ki,
İki kişilik bir oyun değil Aşk.
İkinin kişilerle oynadığı bir oyun
ve birden en fazla bir fazla iki.
Senden en fazla bir eksik, Ben.
Benden en çok Sen.
Gecenin bir yarısı
uykum gelsin diye
ismini atlatıyorum çitlerden
ve sırf uyumadım diye
sık sık odama giren Annemin
'Birşey alır mısın oğlum ' sorusuna
Kendimi O' nun gözlerini düşünmekten alabilir miyim?
diyorum..
Sabahı hiç sorma..
Olduğunu gören yok senden sonra..
Kayıt Tarihi : 13.3.2011 22:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!