Ben, iki mısra arası sevdim seni..
Elinle tuttuğun gönül kalemini..
Ben, bir beyit ortası sevdim seni..
Kağıda döktüğün müptelâ sözlerini..
Ve tuttuğun kalem,
Seni sevmem için sadece bir bahaneydi..
İyi ki var oldun..
Yokluğunda, sarıldığım
Mısralarında kayboldum..
…Sanki beni anlayabilecek tek kişi, toprak altında…
[ 25 Şubat 2024 ]
Zehra Yaden
Kayıt Tarihi : 25.2.2025 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)