Sabahattin Ali Şiiri - Ahmet Cemil

bugün doyasıya ağladım.
ağlamak zayıflıktır derler,
en güzel mutluluklari insan ağlarken yaşayabiliyor.

aşklar akar

ağlamak, orgazm.
anıların yogunluğu; cıva.

aşklar başlar ve biter
zamana bırakılır.
siz hep erken bosalmıştınız.

hep verenlerden hoşlandım.
verme zamani gelince au revoir
arkama bakmadan çekip gittim.

en iyi hep bendim.
en fedakar
en sevecen
en insancıl

verme zamani gelince au revoir

ihanetle aşk arasında ne var?
birinciyi hep ikinci gibi yasadım.

dudakların
dudaklarımdı

başladı ve bitti
oysa hiç başlamamıştı.

deniz, gök, yağmur, doğa,
ve ben
insan
şehirli insan
herşeyi sınıflandıran sınıfsız insan

en yalnız, anlarımda annem oldun
rahim
sezeryan
meme
altım
ayağında salladın gece dörtte

yemedin yedirdin
giymedin giydirdin
calıştın okuttun.
aşk gibi

ihtiyacın olunca,
au revoir.

erkekler sevince harbi sever
fareyi kedi gibi
geyiği aslan
tavuğu yılan
isçiyi işveren
kadını erkek
bülbülü kafeste

neden üç perdelik aşkları severim.
birinci perde çocukluk
ikinci perde gençlik
üçüncü perde para
dördüncü perdeleri hiç izlemem

bilirim dördüncü perdede başaktör benim.