Geceyi susturdum
çünkü senin sesinle konuşmak istedim.
Ay ışığına anlattım seni usulca,
uykuyla uyanıklık arasına gizlenmiş hayallerde.
Sensizliğin kırılgan yerindeyim yine.
Bir yıldız daha düştü içime,
adı sen.
Ben hep seni bekleyen o pencerede,
rüzgâra tutunarak
bir şiir gibi savruluyorum.
Ellerin gibi ılık geçiyor gece
içimden,
sanki dokunsan
bütün suskunluklar çiçek açacak.
Seninle başlasın istiyorum sabah,
gözlerini açtığımda
adını mırıldanmak
ilk cümlem olsun.
Çünkü
bir sen varsın
ve
bir de sana yazılmış
bu geceler dolusu
özlem.
S. GÖL
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 12:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!