Adam uyanmayida sever, soğuk bir kış sabahı,
Hatta soğuk suyla duş almayı da,
Şayet kendinden önce kullanılmış bir bornoz duruyorsa banyoda.
Soyunan bedenlere inat, çırılçıplak ruhuyla bekliyorsa bir kadın salonda,
Adam solunuda bırakır evden çıkarken, hatta soluğunu da.
Ve kadın bilir ki kapının eşiğinde ugurladigi adam,
Sokakta yalnız'ca nefes alan bir cesettir sadece.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta