Yalnızlığı unutuyordum sende
Geri gönderme
Gönderme aşkımı diyordum
Varsın kalsındı
Senle yaşar, sensiz ölürdü o
"Yeter ki..
Sen sev beni,
Yeter ki inan bana" diyen
O şarkıyla başlanan bir sabahtı..
Nemlenen toprağımın suları
Gümrükten dönmüştü yatağına
Gözümüz aydın
Bir rüya gibi başlamıştı gün doğumu
Ilgındı anın karanlığa açtığı burgaç
Bu sona övünüyordu yüreğim
Geçmişin nağmelerinin korkunçluğu
Sıyrılmıştı dudak uçuklatan tansızlığın
Susuzluğundan şuursuz gelmiş-geçmişti
Talihsiz tarihsizliğimizden Asur-lu-lar-
Dünümüz aydın
Renkli cıvıl cıvıl bir kış bahçesindeydik
Elele bugün Sen ve ben,
2'ye 1, yengi az yenilgi çoktu belki ama
Yine de oldu sabah
Anı karanın çubuğundan tüttürdük
Kem gözlere kurşun mazallah
Kayıt Tarihi : 27.9.2014 23:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27 Eylül 2014 04:20-10:24 Asafbey
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!