Belki bir daha böyle hiç fırsat bulamayız
Ne kadar istesek de baş başa kalamayız
Ömür tükenip gider hiç mutlu olamayız
…Tan yeri ağarmadan bir karara varalım.
Kader fırsat vermedi böyle mi olmalıydık
Bizde her seven gibi huzura doymalıydık
Sabırlara rest çekip hesabın sormalıydık
…Şimdi tam da sırası, öcümüzü alalım.
Şu özümü unuttum, asıl üzüntüm sensin
Koy ver aşkın gemini, acil hasreti yensin
Çekindik de ne oldu, bırak denilen densin
…İstersen yine suskun sadece bakışalım.
Özleme kurban ettik geçen onca yılları
Arşınlayıp durmuşuz gezdiğimiz yolları
Uzandığın yaprağın ağaç olmuş dalları
…O dalların altında sımsıkı sarılalım.
Gamı kederi bırak tüm dünü unutalım
Sorgu sual gereksiz tüm dertleri atalım
Bugün sevmişiz gibi şimdi dilek tutalım
…Sabah olmak bilmesin sarmaş dolaş olalım.
Seher yeli savursun saçlarının telini
Omuzlardan aşağı sarmalasın belini
Bana yazıklar olsun bırakırsam elini
…Kâinat uyanırken, ufka selâm duralım.
Çukurova/2015
Ozan Nuri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 16:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)