Sabah Kervanları Şiiri - Şahbettin Uluat

Her sabah,
Aklımdan geçen kervanlarla uyanırım.
Farklı zamanların
Ve farklı yerlerin kervanlarıyla.

Bir vahada,
Bir çölde,
Dağda ya da ormanda bulurum kendimi
Bir yokuşta,
Bir inişte.
Molada ya da yürüyüşte.

Kimisinde bezirgân,
Kimisinde deve bakıcısı,
Kimisinde yolcu,
Kiminde gözlerin ayrılmadığı,
Kiminde fark edilmeyen olurum.

Biriktirdiğim
Acı ve tatlı şeylerle yüzleşirim,
Kılık değiştirmiş sorunlarla
Ve sevinçlerle yüzleşirim.
Dün gidenlerle,
Bugün gelecek olanlarla yüzleşirim.

Usulca tutarlar elimi
Dünyaya dair aklımdan geçenler
Bazen hırçın ve talepkâr bir evlat kadar sert,
Bazen incitmekten korkan bir sevgili
Şefkatli bir anne gibi yumuşak.

Tutar
Ve katarlar,
Ümit vererek,
Ya da inciterek.
Yaşanan günün kervanına.

29.05.2013
06.30