Sabah Karşılaşmaları (düzyazı-öykü gibi) ...

bir solukta okudum. ben de insanlara hayatlar yakıştırmayı sevdiğimden belki, çok beğendim. teşekkürler...

'Ardından zaman geçtikçe daralan çember, tükenen iş umutları.. Ancak geçici, birkaç günlük işler. Demircide ne kadar haftalık alıyordu acaba?
Şimdi daha iyi anlıyorum iri mavi gözlerindeki anlamı. Çopur, neredeyse kırmızı yüzünde, uykusuz yüzündeki insanı korkutan, içini ürperten gözleri. Sanki bunu biliyor ve bakışlarını kaçırıyordu. Aslında korkan bir hayvanın bakışlarıydı onlar. Dayak yemiş, sindirilmiş bir hayvanının ürkek bakışları.
Yeniden baktım gazeteye. Belki bir bölümünü ya da çoğunu ben uydurdum onun yaşam öyküsünün. Ama ne farkeder ki.. Nasıl olsa herkes bir başka hikaye uyduracak. '

Günümüz koşullarında daralan çemberlerde sıkışıp yok olan nice yaşamlar....
İçine girmekten ürktüğümüz ama sorgularken çeşitli teoriler ürettiğimiz yaşam hikayelerinin çeşitliliğinin bilincinde olmamıza karşın çözüm üretemediğimiz ya da yaralarına tuz basamadığımız toplumsal yaralardan kesit sunduğunuz şu hikayenizde,

GÖREN GÖZÜNÜZ, DUYUMSAYAN YÜREĞİNİZLE yazmışsınız değerli dostum.

BELKİ GÖREN GÖZLER ,DUYUMSAYAN YÜREKLER,KALEM TUTAN ELLER YAZDIKÇA... bir yerlere ulaşır iletmek istediğimiz mesajlar... belki çarkı döndürenlerin çarkı biraz da çark içinde öğütülen yok edilen yaşamların emeklerin doğrultusunda döndürmeleri gerektiğini öğretiriz... ha ne dersin dostum?

KALEMİNE YÜREĞİNE ELLERİNE SAĞLIK
SAYGILARIMLA LEYLA IŞIK

Günümüzün en kanayan yaralarına çok güzel bir yazıyla değinmişsiniz.Kutluyorum.

Kalem kişiliklere yakıştırmış yaşam tarzlarını. Tebrikler. Sevgiler