Sabah Gözlemleri Şiiri - Mustafa Yıldız

Uykusunu yatağında bıraktığı
en çok gözlerinden belli
yaşama sevincini sürdüren
bastonuna bağımlı bir emekli
saatlerce sürebilecek
kuyruğa giriyor ödemek için
yalnız kendisinin fazla geldiği
evinin vergisini

Sabahın en civcivli
en kuşlu saatinde
öyle candan
öyle dar zamanlarda
ders çalışıyor bir öğrenci
işlek bir caddeyi
geçerken bile
ve diliyor tanrısından
bu çalıştıklarının geçmesini
geniş zamanlarda
çalışmadıklarının yerine

Eteğinden geçip
ayağına iniyor telaşı
işine geç kalan
kırmızılı bir kızın
yanlarına pamuk koymasından
anlıyorum bunu
ayağını vuran
ayakkabısının