Sabah sen gibi mahmur
Sabah sen kokuyor. tertemiz..
Sabâ makamında bu koku..
Yokluk soyunuyor bir Kêf boyunca
Arşa ruh akıyor. Saye diriliyor..
zaman durunca.
Sabah nûra çağırıyor. sabah gönülsüz..
leyla'nın koynundan ayrılıyor..
Kayıt Tarihi : 13.7.2018 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saba makamının ilk dört notasıyla
dil bilmeyen şiir gibi sesleniyorum
sen ey günlerin ve gecelerin sahibi
her söz dar ağacıysa insanlığın
duvarlarıysa yasalar ve sınırlar
sen çiziliysen alnımın nakışlarında
toprağa basarken sen diyorsam sevinçle
nefes alırken adını zikrediyorsa göz bebeklerim
çocuklar şarkı söylüyorsa her şeye rağmen
mevsimler düş görüyorsa hala
güneş avuçlarımızdan doğuyorsa her sabaha
sensen
zamansız ve mekansız gezegende
sarındığım gökyüzü
sen ey sessiz ve sağır dünyanın
iksire dönüşen uykusu
gece sensen örtündüğüm
gündüz sevgi dokuyan ellerin
sana akan nehirlerde yıkansın söz
sana uyandır beni"
Ney sesiyle dinledim şiirinizi. Kutlarım değerli şair.
TÜM YORUMLAR (1)