Saatlerin Ölümü… Şiiri - Ahmet Toper

Ilık bir duş almak ister insan
Karanlığı giymiş soğuk kış akşamında
Papatya bakışlarına güneşi eklemek ister insan
Yalnızlığı içinde hapsetmiş yükselen haykırışında

Suyun dağarcığından özgür bırakır
Geceyle bütünleşmiş kanayan ruhunu
Sokaklara bir isim daha ekler inceden
Saatler anlasın diye meçhul durumunu

Vazgeçilmenin özüne dönen hilal
Kısık gözlerle izler arsız yıldızların ardından
Nereye gideceğini bilmeyen kısa adımları
Son duştan kalma ağır ten kokuları
Saatlerin ölümüne inat bastırır matemini

Geceyi severek diriltmekten korkar insan
Dirilterek sevgiyi kaybetmekten korkar
Kaybederek yalnızlığı kovalamaktan korkar insan
Kovalayarak ağlayan ruhunu bulamamaktan korkar