Saatler Beni Vursun

Sayın şaklaban benim
Saymasan da benim
açamam içimi sana sevmezsin beni
neden sevesin benim gibi birini

anlamam ki öyle şeylerden saf birisiyim
hırsızlık yapmam seni çalamam
elimi atsam kolum ağrır boynuna
gözüne baksam gözüm çıkar yoluna

saat kim bilir kaç 4 mü 5 mi
sabah mı sayılıyor yoksa hala gece mi
bir ben varım boktan masamda
bir de eski daktilom ve rakım
beni kendi halime bırakın demeyeceğim
zaten öyleyim kimsem var mı bilmem

akmasın boşuna zaman
heyecanıma yenik düştüm
her şeyin sonu hezeyan
saatlar beni vursun
belki hiç soluk almam bir daha