Akşam saati var;
güneşin battıği,
kendi kendine
kaldığın,
gündüzün bizi
geceye bıraktığı
insanın ruhunda
sessizlik çöktüğü.
Sabah saati var;
yaşlıların sevdiği,
güne daha mahmur
ve yarı uykuda geçen.
Öğle vakti var;
aklın,ruhun ve kalbin
tam ortasından geçen.
Benim eşek saati
eşref saatim var;
ne zaman geleceği
belli olamayan.
hayatın kendi akışında
ara sıra aklımı yoklayan
24.1.14.16
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 28.1.2014 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!