Bilinmez bir yolda gitmekteyim
Ben gibi sözcüklerim de yetim
Eriyip gitti elimden zaman buzu
Cezbetti kanım bu soğukluğu
Kışın akşam vakti boz tepelerde
Silüeti kesilmiş manzaralarda
Bu hadsizlik, bu sarhoşluk
Ve çoban ağızlarda çam sakızı olmak!
Yalanlarla gütmek kalpleri
Bana göre değil gölgelerde uyumak!
Ölüm bir bulut sanki
Bana hep hafif gelen
Ama görüyor musun
Ben ne yağmurum ne de güneşim
Ben toprağın ta kendisiyim
Ben yine şiirimi yollara yazıyorum
Ve kalpsiz dağlara meydan okuyorum
Cılız ağaçlar ve şirin köylere de
Ben yine bildiğimi okuyorum
Kâinatı okumaya doyamıyorum
Gözler görmezse dumanı
Duman var mı?
Pervaneler uçmazsa ışığa
Işık var mı?
Düşünmez insan uykuda
Rüya var mı?
Anladım ki korkaklara göre değil yaşamak ve inanmak
İkisi de yürek işidir, yapamaz bunu bir ahmak!
Ne susmak gösterir bilgeliği ne de konuşmak
Niçin susup nasıl konuştuğun bunu gösterir ancak!
Günlerin bucağında öğüt vermezler
Günceler günceler
Soru sormazlar
Bir karış sözü destan yapmazlar
Isırmayan köpeği havlatmazlar
Sinemde düştüğüm kara sevdam
Zahir olsa zindan-ı Yusuf'tum
Aşikar olsa beni yakan ateş
Ben de bir İbrahim olurdum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!