Ne gözlerin kaldı
Baktıkça eridiğim
Ne sözlerin, çıldırtan
Anlamını yitirdin bende
Şimdi
Ellerden hiç bir farkın olmadı
Unuttum seni, ismin neydi
Saçların siyah mıydı yoksa
Gözlerin yeşildi galiba
Bakışların yakardı kızları
Boyu da selviler gibi derlerdi senin için
Okulun en yakışıklısıydın
Şimdi mi geldi aklın başına
Niye şaşırdın, dönüverdin şaşkına
Hiç inanmadım ki ne sana, ne aşk'ına
Git işine, git Allah aşk'ına
Sevmek yoktu senin kitabında
İçime akıyor sözlerin
Akıyorda yakıyor güzelim
Bakışlarını çevirme sakın
Gözlerimin içine dalsın
Bak orada sen varsın
Görünce kendini, belki anlarsın
Gül değildir ağlayan, o ağlatır
Bülbül'ün hasretidir hep çağlayan
Gözyaşları sular Gül'ün yaprağını
Gül göremez Bülbül'ün figanını
Sevilen Gül gibidir, dikenli
Şikayet etmez, kanatsa da yüreğini
Sensizliği idam ediyorum
Kalemi kırdım
Hasretin firar edecek
Hep yanımda kalacaksın
Kaçamayacaksın
Ömür boyu yüreğimde
Hüznümün son şarkısı hüzün makamı
Nağmesin de sızlıyor bir bir her notası
Kapadı gözlerini canımın kanayan acısı
Sen sus günahkar, şahit tuttum Allah'ımı
Unuttun, unutturdular mutlu yıllarımızı
Bilmedim senden başka yar
İlk bakışında erimişti yüreğim
İlk seninle kaynamıştı kanım
Çocuk yaştaydım
Akmıştım sana, akmıştım sevdana
Sende kalmıştı aklım gözlerim
Bedenimle bir acılar
Yapıştı bırakmıyor
Ben artı sancılar
Bana hiç yakışmıyor
Dost düşman soruyor
Hasretimin çaresizliğine sen düştügünde
Kalbim tutuşur, titrer isminle
Tutuklu kalmış her tebessümümde
Benimsin, birtanemsin yüreğimde
Uykusuz gece nöbetlerinde
Unutamıyorum seni tek günümde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!